Koliko je puta sa tribina Aleksa čuo ono: “Uaa, sudija pederu”!
Očito, osim pogrdnog naziva za muškarca homoseksualne orjentacije, ovaj termin je odmaćen i kao psovka. Psovka sa naglašeno uvredljivom konotacijom i zaštitni znak primitivizma i predrasuda. Opijen očekivanim trijumfom, on je svojim političkim djelovanjem javno uvrijedio sve one ljude koji nemaju problem da se deklarišu po pitanju svoje seksualnosti, nazivajući pogrdnim imenom njihovo opredjeljenje. Iz tih razloga, crnogorska javnost je konačno dočekala da jedna NVO tuži jednu opozicionu partiju.
Srećom, današnja Crna Gora nije ona ista iz vremena njegovih fudbalskih nadmetanja. Niti je “publika” ista, niti važe ista pravila. Ni rječnik nije isti. Savremena, većinska Crna Gora, izborila se sa svojim primitivizmom i predrasudama. Aleksa je u ofsajdu. Dubokom! Političkom! Taman kada mu se učinilo da je u stopostotnoj šansi da sam “nokautira” DPS, sudija je signalizirao – ofsajd. “Uaa, sudija pederu”!

Međutim, zaboravio je da se ova utakmica ne igra na zelenom terenu i da jezik i agresija gomile sa tribina u politici nijesu dobrodošli. Ovdje sudiju predstavljaju građani – birači, i njihovo slobodno sudijsko uvjerenje je neprikosnoveno. Osta tako jedina “pobeda” kojom se do sada može pohvaliti – ona nad matičnim SNP koju je upokojio, i izlizana matrica njegovog političkog praoca Momira koja nikad ne umire: “Ćirko, pokrađeni smo”! To, nažalost, mnogo bolje pristaje Šojiću “od belu lađu” nego Aleksi i Borisu.

Na kraju, to da li je neko homo ili hetero i sa kim razmjenjuje nježnosti unutar svoja “četiri zida”, stvar je njegovog izbora i njegove intime, a u suštini – potpuno nebitno pitanje. Međutim, za čovjeka koji pretenduje da bude politički lider, mjera ličnog dostojanstva pa čak i lične hrabrosti je spremnost da javno iznese svoj stav o bilo kom pitanju, pa i to, da li jeste ili nije, i ako nije ima li nešto protiv onih koji jesu. I da sve što ima saopšti civilizovanim rječnikom, ne vrijeđajući apsolutno nikoga. Možda bi tada i političke ambicije DCG izgledale manje karikaturalno, a njihove “pobede”, poput ove novembarske, imale bi manje gorak ukus.

Nažalost, umjesto toga, najvjerovatnije ćemo iz njegovog tima i nakon narednih izbora začuti ono čuveno: “Uaa, sudija pederu”! Srećom, opet samo sa “tribina”.